Według PWN są to „opancerzone wozy bojowe, uzbrojone w broń palną”, a także jednostki wojskowe w nią wyposażone. Czyli w zasadzie co? Broń pancerna to w istocie kawał żelastwa wmontowanego na gąsienice lub koła, a niektórych przypadkach na oba te systemy trakcyjne, posiadająca na ogół broń do niszczenia z góry określonych celów. Jej główną formą defensywną jest grubsza lub lżejsza stal (lub inny metal), pełniąca swego rodzaju rolę zbroi, jak u średniowiecznych rycerzy. To też był jeden z powodów powstania tej broni – chęć wprowadzenia do walki jednostki dość mobilnej, szybkiej, z dużą siłą ognia przy jednoczesnej, dostatecznej żywotności. Broń pancerna zmieniała się na przestrzeni lat, dziś (jak i już podczas II Wojny Światowej) nie ma już tylko czołgów, dziś broń pancerna jest rozwinięta znacznie bardziej. Powstały chociażby: niszczyciele czołgów, samobieżna artyleria, działa pancerne, opancerzone pojazdy wsparcia i wiele innych. Poniżej przedstawię, dla przykładu, kilka jednostek pancernych (pojazdy nie tylko z Drugiej Wojny Światowej, dla tych pojazdów w opisie będzie fraza „WW2”).
